Hodei Orobengoa

Dagoeneko denboraldia amaitu da, zein da zure balantze pertsonala eta taldekoa?

Nere ustez oso denboraldi polita izan da. Asko ikasi dut lasterketa barruan eta lasterketa kanpoan. Egia da ez dudala lortu nik espero nuen maila guztia, baina oso erregularra izan naizela uste dut eta oso gustora geratu naiz lortutako emaitzekin, izan ere, lasterketa gehienetan aurrealdean egotea ez da erreza.
Deboraldi bikaina egin du taldeak eta pentzatzen jarrita, zaia ikusten dut egindako lana hobeto egitea, dena den, gaizki egindakoez ere, konturatu garela uste dut eta hori ere, egin behar dugu etorkizunera begira hobetzeko. Talde moduan ere, makina bat bider lortu dugu lehen postua eskuratzea eta hori, Caja Rural moduko talde bat egonik, ez da erreza.

Zein izan da denboraldiko unerik onena?

Une polit asko bizi izan ditut joan zaigun denboraldian. Lehenik, Oñatin lortutako garaipena, denbora asko ibili naiz horren atzetik eta behin lortuta, izugarrizko lasaitasuna eta motibazioa lanean jarraitzeko. Baina ez da denboraldian gogoratzen dudan momentu polit bakarra. Gipuzkoako Itzuliko 3. etapan, Andoainen, Mikel itzuliko lider zela, lana egitea egokitu zitzaidan eta lana egiteko izugarrizko motibazioa nuen eta oso gustura eta ondo egin nuela uste dut. Amaieran, berak lortu zuen etapa eta lidertza eustea eta horrek, irabazle sentitu arazi ninduen. Mikel zoriontzen negoela, malkoak ere irten zitzaizkidan emozioa dela eta. Horrelako egun gehiago ere izan dira eta horrelako egunek, lanean jarraitzeko asko laguntzen dute.

Etorkizunari begira, nola ikusten duzu zure burua?

Datorren urtean Debabarrenan korriduko dut eta ahalik eta lanean gogoz jarraituko dut datorren urteko helburuak betetzeko. Nere asmoa afizionatuetan 3 edo 4 urtez gozatzea da eta hortik aurrera ikusiko da, bizimodua ere aurrera atera behar bait da. Momentuz datorren urtean sufritzera.

Honezkero urte mordozka bat zoaz bizikleta gainean, noiz hasi zinen bizikletan?

12 urterekin hasi nintzen bizikletan, duela 6 urte, baina 14 urte nituela ukondoa apurtu nuenn bizikletan eta infantiletako bigarren mailako denboraldi osoa galdu nuen.

Zer ematen dizu txirrindularitzak horrenbeste urtetan jarraitzeko?

Sakrifizio handiko kirola den arren, merezi du, azaltzea zaila da, baina benetan merezi duela uste dut. Danok daukagu zerbait izateko ilusioa eta horrek motibatu egiten du eta familiaren laguntza guztia daukat, horrela, dena errezago egiten da.

Bukatzeko, zerbait esan nahi?

Eskerrik asko, familiari, lagunei, taldeari eta entrenatzaileei